تماس چشمی - آنها اغلب در مورد آن صحبت می کنند ، اما همیشه مشخص نمی کنند که این چیست ، دقیقاً چگونه باید به مکالمه نگاه کنید و مدت زمان انجام آن چیست. مقاومت در برابر نگاه چندان آسان نیست ، اما به هیچ وجه غیر ممکن است که به چشمان فرد نگاه نکنید. چند قانون وجود دارد که به شما در برقراری ارتباط چشمی کمک می کند اما شخص را با چشم سوراخ نمی کنید.
تماس چشمی چیست
تماس چشمی تنها درصورتی در نظر گرفته می شود که واقعاً افراد را به هم نزدیک کند ، "زمینه ارتباطی" خاصی را بین آنها ایجاد کند ، اگر بتوانید آنرا بدین ترتیب صدا کنید.
بعضی اوقات با توصیه هایی روبرو می شوید که اگر می خواهید با شخص مکالمه تماس برقرار کنید ، با قاطعیت به پل بینی او نگاه کنید ، بدون نگاه به دور و تا آنجا که ممکن است. سعی کنید هنوز پلک نزنید ، و شخص قطعاً تصمیم خواهد گرفت که مشکلی برای شما پیش آمده است. در واقع ، تماس چشمی به این شکل ایجاد نمی شود ، برعکس ، فقط ترس را از بین می برد.
تماس زنده همیشه بر اساس طبیعی بودن است. اگر به شخصی علاقه دارید و گفتگو با او را دوست دارید ، پس مدام به او نگاه خواهید کرد ، البته اگر خجالت نکشید. اما یک نگاه پر جنب و جوش دائماً کمی سرگردان است: از مردمک به مردمک چشم ، گاهی کمی به پهلو یا به لب ، به بینی و غیره. اگر شما هم علاقه مند به مکالمه باشید ، گفتگوی شما همین کار را می کند. شما فقط در لحظات خاص مکالمه با دقت به چشمان یکدیگر خیره می شوید ، بقیه اوقات فقط گاهی اوقات با چشمان خود ملاقات می کنید. این همان چیزی است که تماس چشمی نامیده می شود و اصلاً مشاهده مداوم نقطه جادویی در پل بینی نیست.
مطمئناً نگاه به پل بینی برای کسانی که می ترسند به آرامی در چشم نگاه کنند راحت تر است. اما روش ساده در این مورد جواب نمی دهد.
ویژگی های تماس چشمی
اگر هنگام انجام وظیفه اغلب مجبور هستید با مردم صحبت کنید ، باید از برخی نکات آگاه باشید ، این امر زندگی شما را آسان می کند. اول ، حفظ ارتباط چشمی فقط در جامعه اروپا مطلوب یا حتی ضروری تلقی می شود. از طرف دیگر ، در سنت آسیایی بی ادبی است. آنها به چشمانشان نگاه می کنند ، می خواهند یک شخص را به چالش بکشند ، و همچنین اگر لازم است چیز فوق العاده خاصی بگویید.
ثانیاً ، هنگام مکالمه ، شنونده ، عملاً بدون اینکه چشم از او برداشته شود ، به گوینده نگاه می کند و کسی که صحبت می کند ، کمی سرگردان می شود. این طبیعی و صحیح ترین است. البته ، نقش ها دائماً در حال تغییر هستند ، اما به طور کلی ، این نوعی تماس است که باید برای آن تلاش کنید.
در هنگام تماس چشمی ، می توانید حالات صورت ، واکنش چشمان شخص نسبت به سخنان شما و همچنین حرکات انجام شده توسط شخص گفتگو را ردیابی کنید. این به شما اطلاعات بیشتری در مورد او می دهد ، اما سعی کنید دیگر به آن فکر نکنید بلکه آن را احساس کنید. بهتر است در مورد صحبت های گفتگوی خود و خودتان فکر کنید: پس از همه ، گفتگو ، اول از همه ، فرموله سازی افکار است. برای این کار باید سعی کنید تا جایی که ممکن است روی مکالمه ای که در حال انجام آن هستید تمرکز کنید. وسایل داخلی و افراد دیگری که نظر یا عکس العمل آنها در حین مکالمه شما مهم نیست ، حواس شما را پرت نکنند.
