گناه ، عزت نفس عاطفی است که زمینه های واقعی دارد یا ناشی از تخیل است. اکثریت قریب به اتفاق زنان هر از گاهی این احساس را تجربه می کنند و دلایل آن ممکن است متفاوت باشد. اگر شروع به جدی گرفتن احساس گناه خود نکنید ، او می تواند در حفظ تعادل روابط ، به ویژه با کودک ، "کمکی" کند ، فقط شما باید یاد بگیرید که چگونه آن را کنترل کنید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اگر کودک شما از شیشه شیر تغذیه می کند ، گاهی اوقات تصور می کنید که تقصیر شماست که او شیر مادر دریافت نمی کند. و همراه با آن - آنتی بادی هایی که به او کمک می کنند تا با عفونت ها کنار بیاید. با چنین بازتابهایی خود را از شکنجه باز دارید. اولاً ، این که شیر کافی ندارید یا کاملاً وجود ندارد ، تقصیر شما نیست ، شرایط به این ترتیب شکل گرفتند. ثانیا ، شما مخلوطی به او می دهید که تمام آنچه را که برای رشد و نمو نیاز دارد ، در خود داشته باشد. و سوم اینکه ، شما می توانید عشق و علاقه زیادی به کودک خود بدهید ، چیزی کمتر از شیردهی.
گام 2
هنگامی که کودک شروع به حضور در مهد کودک می کند ، یک دوره سازگاری را پشت سر می گذارد. همه این کودکان این زمان روان نیستند ، گاهی اوقات معلم به سختی می تواند کودک را ترغیب کند که وارد گروه شود. او گریه می کند و مادر را صدا می کند ، و شما اشک می ریزید و احساس گناه می کنید که فرصتی برای تحصیل در خانه ندارید. خود را سرزنش نکنید ، مهد کودک مکانی عالی برای رشد مهارت های اجتماعی و زبانی است. برای اینکه سازگاری کودک راحت تر باشد ، با یک بازه زمانی کوتاه شروع کنید. بگذارید ابتدا 2 ساعت در باغ بگذرد ، سپس با آرامش تا ناهار و سپس برای کل روز می ماند.
مرحله 3
وقتی کودکی می خواهد نوعی اسباب بازی گران قیمت برای او بخرد و توانایی پرداخت آن را ندارید ، گاهی احساس گناه می کنید. خود را با تجارب بیهوده عذاب ندهید ، موارد بسیار کمی وجود دارد که واقعاً لازم است. از هر چیز دیگری به راحتی می توان صرف نظر کرد. اول از همه ، کودکان به مراقبت و عشق احتیاج دارند و نه به تعداد زیادی اسباب بازی گران قیمت. علاوه بر این ، با مدام خریدن به آنها ، به آنها نخواهید آموخت كه از آنچه بدست آورده اند قدردانی كنند. بهتر است با او چند اسباب بازی با دستان خود بسازید. با دیدن اینکه چقدر او را دوست دارد ، دیگر احساس گناه نخواهید کرد.
