در همه حوزه های زندگی ، مفهوم کمال گرایی بیشتر و کاملتر گنجانده شده است. به نظر می رسد که این خوب است: تلاش برای بهترین ، جستجوی ابدی - چرا این انگیزه ای برای توسعه نیست؟ اما آیا واقعاً چنین است؟
کمال گرایی تعالی بی پایان فرد است. متأسفانه ، این فقط زیبا به نظر می رسد ، اما در واقع اثر بخشی در این تلاش صفر ، صفر دهم است. این سخت کوشی و پشتکار نیست که به بهترین نتیجه برسد. در بیشتر مواقع ، برعکس ، نیروی اصلی مهارکننده است که قادر به متوقف کردن هرگونه متعهدی است.
منشأ کمال گرایی فرد همیشه در احساس حقارت خود اوست که در طول زندگی قبلی توسط محیط و شرایط شکل گرفته است. اغلب اوقات ، همه چیز از دوران کودکی شروع می شود. این امر معمولاً در صورتی اتفاق می افتد که والدین به جای تشویق سالم و آموزش مهربانانه ، با انتقادات بی پایان خود در کودک خود عقده ای بازنده ایجاد کنند.
چنین شخصی نمی تواند ارزیابی واقعی از توانایی ها و توانایی های خود ارائه دهد ، اما دائماً تلاش می کند تا خود و تمام نتایج خود را با چارچوب ایده آلی که برای خودش ابداع کرده تنظیم کند. در بیشتر موارد ، نتایج ناخوشایند به نظر می رسد ، مجتمع های موجود موجود در پیشرفت ، عدم باور به خود و قدرت فرد پیشرفت می کنند.
ترس از ناسازگاری منجر به اتخاذ موقعیت جدید زندگی - بی عملی می شود. "از اینکه کار بدی انجام دهی - بهتر است که اصلاً انجام ندهی." اما آیا می توان این را راهی برای برون رفت از این وضعیت دانست؟ عدم تعادل بین خواسته و دریافت شده ، که در درجه اول در سر وجود دارد ، باید به آرامی اصلاح شود. در همه مسائل مربوط به روانشناسی شخصیت ، به هیچ وجه نمی توانید آن را از شانه جدا کنید - همه تنظیمات باید به تدریج انجام شود.
بسیار مهم است که درک کنیم هیچ فرد ایده آلی وجود ندارد و همه همیشه فرصت اشتباه دارند. علاوه بر این ، این ارزش ویژه زندگی است - در به دست آوردن تجربه شخصی خود. فقط کسی که هیچ کاری نمی کند اشتباه نمی کند ، اما اکنون می دانیم که این گزینه نیست.
شما همیشه باید تلاش کنید تا کل وضعیت را به طور کلی پوشش دهید ، زیرا اغلب اوقات ، متوقف کردن توجه خود را به چیزهای ناچیز و صرف تمام قدرت خود را به این ، چیز اصلی از چشم دور است. عواقب در موضوعات واقعاً جدی می تواند بسیار متفاوت باشد ، بنابراین بهتر است بلافاصله متفکرانه و آگاهانه عمل کنید (کلید واژه در اینجا عمل است ، و نه فکر کردن و تحقق نامحدود).
سعی کنید توانایی گوش دادن و از همه مهمتر شنیدن دیگران را پرورش دهید. در واقع ، نگرش صحیح به انتقاد سازنده در بیشتر موارد در حال حاضر نیمی از جنگ است. و سعی کنید با این واقعیت کنار بیایید که همه مردم ناقص هستند و این دقیقاً ویژگی و ارزش هر فرد است.
