مهم نیست که چقدر شروع بارداری مطلوب و طولانی مدت است ، تعداد بسیار کمی از مادران باردار موفق به جلوگیری از حملات وحشت خفیف می شوند ، به خصوص هنگامی که صحبت از فرزند اول آنها می شود. دلایل این امر می تواند زیاد باشد - از نگرانی در مورد واکنش پدر آینده گرفته تا فکر اینکه زندگی شما هرگز مثل گذشته نخواهد بود و ترس از زایمان.
گاهی اوقات کافی است که متوجه شویم افزایش عصبی بودن نتیجه تغییرات بیوشیمیایی بدن است و هیچ ارتباطی با عشق یا دوست نداشتن (از جمله پدر) برای کودک آینده ندارد.
ارتباط با مادران از قبل نزدیک از نزدیک ترین دوستان به ما کمک زیادی می کند. مثال آنها به تخریب این افسانه ها کمک می کند که پس از تولد نوزاد ، زندگی یک زن با یک برنامه دقیق و خود مهار مداوم شبیه یک صومعه یا زندان است.
برای کسانی که احساس می کنند ترس آنها مربوط به شغل و توانایی پرداخت مالی است ، توصیه می شود در اینترنت داستان های زنانی را جستجو کنند که به دلیل نیاز به درآمد اضافی در مرخصی زایمان ، حرفه خود را پیدا کرده اند. شما می توانید با پدر و بستگان کودک در مورد اوضاع گفتگو کنید ، و از آنها برای رسیدن به اهداف شغلی پس از تولد کودک کمک بگیرید.
دوره های ویژه و ادبیات ویژه زنان باردار به از بین بردن این مفهوم که زایمان یک روند دردناک غیر ضروری است کمک خواهد کرد. بله ، هیچ کس نمی گوید این کار آسان خواهد بود ، اما تلاش واقعا ارزشش را دارد. برخی از نکات نگران کننده در مورد وضعیت سلامت باید با پزشک در کلینیک قبل از زایمان در میان گذاشته شود.
و سرانجام ، اگر همه گزینه های آموزش خودکار تسکین دهنده خودتان کمکی نکردند ، می توانید به مشاوره با یک روانشناس بروید و در مورد آن صحبت کنید.
