طبق پیش بینی های اولیه سازمان بهداشت جهانی ، در سال 2020 ، بیماری روانی در بین ساکنان کلان شهرها در ساختار کلی همه بیماری ها برتر خواهد بود. خطرناک ترین سه تشخیصی است که جمعیت شهرهای بزرگ را تهدید می کند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
کلانشهرها یک محیط تهاجمی برای سلامت روان مردم در نظر گرفته می شود. در شهرهای بزرگ ، رقابت جهانی كاملاً غالب است ، رقابت جهانی ، كه بطور مداوم نگرشی منفی نسبت به یكدیگر ایجاد می كند. با بروز ارزش های عملی ، احساسات تهی می شوند. اگر به همه اینها کمبود کلی پول و وقت اضافه کنیم ، آسیب شناسی های عظیم روانی به سادگی اجتناب ناپذیر است.
گام 2
علی رغم شلوغ بودن شهرهای بزرگ ، پدیده تنهایی در بسیاری از افراد در حال شکل گیری است. فرد در جمع احساس تنهایی می کند. در برابر این زمینه ، درصد انواع بیماری های روانی و مرزی به طور قابل توجهی افزایش می یابد.
مرحله 3
امروزه افسردگی بیماری محسوب می شود که از نظر تعداد دلایل ناتوانی و مرگ در رتبه دوم قرار دارد. علاوه بر این ، آمار رسمی با تعداد واقعی موارد تفاوت قابل توجهی دارد. بیش از 50٪ بیماران به سادگی به دنبال کمک پزشکی نیستند. خودکشی های مرتبط با افسردگی شایع است.
مرحله 4
ساکنان مگالوپلیس ها چندین برابر بیشتر از جمعیت شهرها و روستاهای استانی از یک نوع شدید افسردگی خودکشی رنج می برند. تا سال 2020 ، تعداد افراد بیمار چندین برابر می شود.
مرحله 5
اختلال اضطراب بیماری است که ساکنان کلان شهرها را تهدید می کند. فوبیا ، حملات هراس ، هراس اجتماعی می تواند همراه با افسردگی باشد یا از علائم مستقل اختلالات اضطرابی باشد. این بیماری های روانی ساکنان مگاپلاس ها را تهدید می کند ، زیرا استرس مزمن همراه همیشگی زندگی در یک شهر بزرگ است.
مرحله 6
اسکیزوفرنی در کلان شهرها 5 برابر بیشتر از استانها است. استرس مزمن ، مشکلات مالی ، مصرف الکل و مصرف مواد مخدر عامل اصلی ایجاد بیماری هستند.
