برای افرادی که در لحظاتی که لازم است در مقابل جلسه مردم صحبت کنند ، گم شده اند ، هر حضور در صحنه می تواند شکنجه باشد. هنگام آماده شدن برای حضور عمومی بعدی خود - خواندن گزارش ، ارائه در محل کار و غیره - ارزش دارد که چند نکته را در نظر بگیرید که به شما در موفقیت گفتار کمک می کند.
آمادگی مقدماتی برای سخنرانی در جمع معمولاً شامل نوشتن سخنرانی یا یادگیری متن مورد نیاز ، آشنایی با الزامات و همچنین مکانی است که باید روی صحنه بروید. یک نکته مهم آمادگی اخلاقی - روانشناختی برای سخنرانی در جمع است. این امر به ویژه برای افرادی که در پشت تریبون احساس ناامنی می کنند ، از صحنه می ترسند یا برای کسانی که تجربه بسیار کمی در اجرای مقابل مردم دارند بسیار مهم است.
هنگام رفتن به صحنه باید موارد زیادی را در نظر گرفت. زنده کردن آنها به روشن و به یاد ماندنی بودن عملکرد کمک می کند. علاوه بر این ، برخی از تکنیک ها می توانند اعتماد به نفس بیشتری ایجاد کرده و به مقابله با اضطراب کمک کنند.
نحوه عملکرد در مقابل مخاطب: 10 نکته ساده
- پس از برخاستن روی صحنه یا جای مناسب در مقابل تیم ، عجله نکنید که بلافاصله با سر به استخر بشتابید. به خودتان کمی وقت بدهید تا به اطراف نگاه کنید ، نفس بکشید. مکث کوتاهی انجام دهید ، که می تواند علاقه اضافی را گرم کرده و توجه عموم را به خود جلب کند. با این حال ، به یاد داشته باشید که مکث باید طبیعی باشد ، بدون اینکه احساس وحشت از شما ایجاد شود.
- نگاهی به سالن یا اتاقی که اکنون قرار است در آن اجرا کنید ، بیندازید. نگاهی سریع به مخاطب بیندازید. سعی کنید چند نفر را برای خودتان جدا کنید و گفتار خود را به آنها بگویید. این به شما کمک می کند کمی در داخل جمع آوری کنید. سعی کنید نگاه شما به مدت طولانی روی یک نقطه متمرکز نشود ، اما در عین حال به طور تصادفی در تمام فضا اجرا نشود. برای برخی از افراد ، برای تمرکز کامل ، شما باید نه به صورت شنوندگان بلکه کمی بالای سر آنها نگاه کنید. از نظر مخاطب ، چنین نگاهی متمرکز و غایب تلقی خواهد شد. به شما این امکان را می دهد که از هیچ حرکتی در مخاطب ، نور احتمالی صفحه نمایش تلفن های هوشمند و … منحرف شوید.
- در صورت امکان ، در صحنه در یک نقطه و در یک موقعیت ثابت یخ نزنید. بگذارید خودتان حرکت کند. در اولین دقایق ، حرکات و اعمال می تواند عصبی باشد ، اما به تدریج از بین می رود. با این حال ، سعی کنید سوسو نزنید ، در کل فضا عجله نکنید ، و هیجان خود را نشان دهید.
- حرکات و حالات صورت خود را تماشا کنید. بدون چنین همراهی ، ممکن است صحبت شما به طور کامل توسط مردم درک و شنیده نشود.
- اگر می خواهید عملکرد عمومی شما خوب پیش برود ، فراموش نکنید که در خانه ، اقدامات ، حرکات ، حالات صورت خود را جلوی آینه تمرین کنید. صدای صوت صدا ، تعداد کلمات انگلی در گفتار و غیره را مشاهده کنید.
- پس از حضور در صحنه ، هرگز ژست های بسته را انتخاب نکنید. دستان خود را روی سینه یا پشت خود قرار ندهید. پاهای خود را عبور ندهید - این موقعیت نیز بسیار ناپایدار است ، که در لحظات هیجان می تواند با عواقب پیش بینی نشده همراه باشد. سعی کنید سر خود را پایین نیاورید ، به طور فعال به زمین نگاه نکنید و زیر لب غر نخورید. پشت خود را صاف کنید ، شانه های خود را صاف کنید ، چانه خود را کمی بلند کرده و به حضار لبخند بزنید. این نه تنها قادر به جلب مخاطب به شما خواهد بود ، بلکه به قدرت اخلاقی درونی ، اعتماد به نفس در اعمال و عملکرد بعدی نیز می افزاید.
- هرگز فراموش نکنید با کی صحبت می کنید. واقعیت این است که فرهنگ های مختلف ویژگی های خاص خود را دارند. بنابراین ، به عنوان مثال ، هنگام صحبت در مقابل چینی ها ، نباید به چشمان آنها نگاه کنید. برای افراد با ملیت شرقی ، یک نگاه پرتاب شده از بلندای منبر می تواند نوعی چالش و پرخاشگری تلقی شود.
- در طول سخنرانی عمومی سعی کنید به مخاطب نزدیکتر باشید.کمی به سمت مخاطب متمایل شوید ، توجه مخاطب را به خود جلب کنید ، اما آرام و طبیعی رفتار کنید. اگر سوالاتی در سالن به وجود آمد ، سعی کنید به آنها پاسخ دهید ، سکوت نکنید.
- یک روز قبل از اینکه با مردم صحبت کنید ، فیلم های افراد دیگر را در صحنه اجرا تماشا کنید. در این حالت می توانید هر فیلم را انتخاب کنید. نحوه رفتار فرد در مقابل مخاطب را مشاهده کنید ، هرگونه عمل یا گفتار را یادداشت کنید.
- اگر ناگهان مشکلی پیش آمد - نوعی مشکل ایجاد شد ، متن را فراموش کردید ، میکروفون خراب شد و موارد دیگر - سعی کنید وحشت نکنید. ابتدا خود را متقاعد کنید که هر شرایطی ممکن است ، اما قبل از رفتن روی صحنه خود را پیچ نزنید. سعی کنید هر غافلگیری را از نظر فلسفی و شوخ طبعی درمان کنید. هرگز فراموش نکنید: در حالی که مقابل مخاطب هستید ، فقط شما شرایط را کنترل می کنید ، جو و لحن مناسب را تنظیم می کنید. اگر واکنش شما نسبت به اتفاق ناگهانی منفی باشد ، این نگرش به مخاطب منتقل می شود.
